Ανακαλύπτοντας την Ουσία

Έρχεται ένα σημείο στην εξέλιξή μας όταν είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε την αλήθεια για τη ζωή και την αλήθεια για το ποιοι πραγματικά είμαστε. Αυτό το σημείο έρχεται μόνο αφού έχουμε ζήσει πολλές, πολλές εμπειρίες, οι οποίες κυριαρχούνται κυρίως από τον εγωκεντρικό νου, τις επιθυμίες και τους προγραμματισμούς του.

Το εγώ βιώνεται από εμάς μέσω του νου μας, του εγωικού νου. Ο εγωικός νους είναι ο συνεχής σχολιασμός της ζωής που ακούμε συνεχώς στο μυαλό μας. Κρίνει, παραπονιέται, αξιολογεί και μας μιλάει. Ο εγωικός νους είναι αυτό που θεωρούμε τη δική μας φωνή, αυτό που σκεφτόμαστε και πιστεύουμε, αλλά στην πραγματικότητα είναι ο ψεύτικος εαυτός, όχι αυτό που είμαστε αληθινά.

Μετά από πολλά χρόνια εγκλωβισμένοι στη λαβή του εγωικού νου, αρχίζουμε να αναζητούμε την πνευματική κατανόηση και να έχουμε πιο συχνές εμπειρίες της Ουσίας, ή της Ενότητας όπως αυτή εκφράζεται μέσα από  εμάς. Μπορεί να περάσουν πολλά περισσότερα χρόνια σε αυτό το στάδιο της εξέλιξης, στη διάρκεια των οποίων συνεχίζουμε να αναζητούμε και αρχίζουμε να ξυπνάμε στην αλήθεια του ποιοι πραγματικά είμαστε.

Αυτή η διαδικασία αφύπνισης είναι αργή επειδή ο προγραμματισμός μας συνεχίζει να έχει σημαντική επιρροή μέχρι να έχουμε πολλές εμπειρίες της Ουσίας μέσω διαλογισμού, άλλων πνευματικών πρακτικών ή άλλων μέσων διεύρυνσης της συνείδησής μας. Με τις αυξανόμενες εμπειρίες της Ουσίας έρχεται μια χαλάρωση της τάσης να βλέπουμε τον εαυτό μας ως το εγώ, τον νου, το σώμα και την προσωπικότητα. Ο διαλογισμός και οι διευρυμένες καταστάσεις συνείδησης μάς δίνουν μια εμπειρία της Ουσίας, της Ενότητας που είμαστε, και αρχίζουμε να ταυτιζόμαστε με αυτό αντί με τον εγωικό νου και την προσωπικότητα. Αρχίζουμε να βλέπουμε την προσωπικότητά μας ως μια προσωρινή στολή που έχουμε φορέσει για να έχουμε αυτή τη φυσική εμπειρία στη γη, ενώ γνωρίζουμε ότι είμαστε ουσιαστικά μια πνευματική ύπαρξη.

Αυτή η γνώση καταλήγει τελικά σε μια μετατόπιση της ταυτότητας από το εγώ και την προσωπικότητα, στην Ουσία. Όταν συμβαίνει αυτή η αλλαγή ταυτότητας, λέμε ότι έχουμε αφυπνιστεί. Το ξύπνημα είναι ένα πολύ μεγάλο ορόσημο στην εξέλιξή μας, επειδή η Ουσία μπορεί στη συνέχεια να εκφραστεί πιο εύκολα μέσω του σώματος, του νου και της προσωπικότητάς μας, και να ενεργήσει πιο καθαρά στον κόσμο με λιγότερη επιρροή από το εγώ. Πριν ξυπνήσει, η Ουσία παρακολουθούσε και επέτρεπε να γίνουν επιλογές από το εγώ και εκφραζόταν μόνο κατά διαστήματα και λίγο μέσα από εμάς.

Μετά την αφύπνιση, η Ουσία είναι πιο ικανή να εκφραστεί μέσα από εμάς χωρίς την παρέμβαση του εγώ. Χρησιμοποιεί την προσωπικότητά μας για να εκφραστεί, γιατί αυτό είναι ένα απαραίτητο κοστούμι που μας επιτρέπει να είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο. Η προσωπικότητα δεν εξαφανίζεται μετά το «ξύπνημα». Απλώς γίνεται πιο ολοκληρωμένο όχημα για την Ουσία.

Καθώς η Ουσία εκφράζεται μέσω της προσωπικότητάς μας, η προσωπικότητα γίνεται πιο ελεύθερη από τις αρνητικές της τάσεις. Οι αρνητικοί προγραμματισμοί, ή οι γενικότεροι προγραμματισμοί που συνδέονται με την προσωπικότητα, γίνονται λιγότερο επιτακτικοί. Γίνεται πιο εύκολο να τους δούμε για αυτό που αληθινά είναι και να μην παρασυρθούμε από αυτούς.

Αναπτύσσεται η αποταύτιση από τους αρνητικούς προγραμματισμούς και από τις επιθυμίες και τις απαιτήσεις του εγώ, οι οποίες παύουν να κυριαρχούν στη ζωή μας και να καθορίζουν τις δραστηριότητές μας. Η Ουσία είναι πιο ελεύθερη να κάνει επιλογές μέσα στη δομή της προσωπικότητάς μας και χρησιμοποιεί αυτό το όχημα για να εκπληρώσει τις προθέσεις της στον κόσμο. Τώρα που η ευθυγράμμιση με τις προθέσεις της Ουσίας είναι ευκολότερη, η ζωή πηγαίνει πολύ πιο ομαλά. 

Η ζωή είναι απείρως ευκολότερη όταν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο της εξέλιξης. Όταν είμαστε ευθυγραμμισμένοι με την Ουσία, νιώθουμε τη χαρά της εμπειρίας της στιγμής, και φυσικά λέμε ναι σε αυτήν. 

Επειδή γνωρίζουμε ότι η Ουσία είναι απολύτως αξιόπιστη, απλά χαλαρώνουμε και απολαμβάνουμε τη βόλτα. Όταν γνωρίζουμε τον εαυτό μας ως Ουσία, μπορούμε απλά να απολαμβάνουμε ό,τι κι αν συμβεί. Δεν απαιτούμε πλέον η ζωή να είναι ευχάριστη ή άνετη, ή να ταιριάζει με οποιαδήποτε άλλη ιδέα. Όταν είμαστε σε επαφή με τη χαρά της Ουσίας, οι δυσάρεστες και οι άβολες είναι εξίσου υπέροχες εμπειρίες. Αυτή η έλλειψη απαίτησης να είναι η ζωή με συγκεκριμένο τρόπο είναι ελευθερία. Είμαστε ελεύθεροι να απολαμβάνουμε τη ζωή όπως είναι, όπως κι αν φαίνεται. Ήταν το εγώ που πίστευε ότι η ζωή έπρεπε να είναι με συγκεκριμένο τρόπο για να είναι ευτυχισμένο. Ηταν λαθος. Η ζωή μπορεί να είναι όπως είναι. Η ευτυχία δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις, αλλά από το να λες ναι σε οτιδήποτε προκύπτει αυτή τη στιγμή, είτε αυτό είναι ευχάριστο είτε όχι.

Λέξεις όπως ευχάριστο και δυσάρεστο, καλό και κακό, άνετο και άβολο είναι οι αξιολογήσεις του νου, που δημιουργούν την ίδια την εμπειρία που ορίζουν. Είναι ιστορίες που λέγονται για μια εμπειρία. Εάν δεν υπάρχει τέτοια αξιολόγηση, η εμπειρία είναι ακριβώς αυτό που είναι.